dinsdag 8 december 2009

alles wat telt is de juiste balans tussen vorm en restvorm

Jasper van der Graaf

[img]http://www.galeries.nl/kunstwerkz.asp?idnr=106578&sessionti=731895630&artistnr=8290#
[/img]Klik op afbeelding om het venster te sluiten
Sommige abstracte kunst is niet zo abstract als je denkt. Tenminste, dat lijkt te gelden voor het werk van Jasper van der Graaf (1975). Hij schildert strakke vlakken en structuren met scherp afgebakende contouren op een monochrome ondergrond. Soms zijn het eenvoudige zwevende delen, dan weer complex aaneengeschakelde vormen, maar als geheel stralen de werken altijd rust uit. Alsof de ordening die Van der Graaf heeft aangebracht, zo moest zijn. Alsof hij zijn zo abstract ogende motieven direct ontleent aan de natuur.
Dat die abstractie in de natuur verborgen zit toonde Karl Blossfeldt al bijna honderd jaar geleden in zijn gedetailleerde foto’s van bloemen en planten. Maar Van der Graafs werk refereert aan dieper liggende structuren. Aan natuurlijke porcessen als de vorming van ijskristallen, van voortwoekerende schimmelculturen of een toevallige formatie van waterdruppels op een raam die langzaam wegtrekken. Zulke organische structuren op processen zijn altijd in beweging, maar worden door Van der Graaf waargenomen en opnieuw geordend. Hij brengt zulke beelden terug tot op heldere vlakken en vergroot ze uit. Meestal in schilderijen of prenten, soms op wandvullende muurschilderingen. Beide soorten werk zijn nu te zien op Van der Graafs eerste solotentoonstelling bij Galerie Rob de Vries. ‘De schilderingen zijn een vertaling van mijn interesse in complexiteit en wordingsprocessen. De uitdaging is om deze onderwerpen helder weer te geven’, aldus de schilder in een interview over zijn werkwijze. Daarbij legt Van der Graaf zichzelf steeds een beperking op. Bijvoorbeeld door slechts gebruik te maken van een enkele kleur. Zo wordt het beeld geïsoleerd; alles wat telt is de juiste balans tussen vorm en restvorm en de verhouding tot de rest van de ruimte. Zo onstaan krachtige en tijdloze beelden die steeds weer balanceren op de grens van toeval en vormgeving, maar nergens over de grens gaan. Ze zijn vreemd, abstract en puur maar ogen als vage bekenden. Dat verleent ze een aangename spanning.

Esther Darley.

Bron: Kunstbeeld.nl

Samenvatting:

Jasper van der Graaf

Zijn werk lijkt soms wat eenvoudig over te komen, maar als je naar de woorden van Van der Graaf luistert begrijp je waar zijn uitgangspunt ligt. Hij kijkt naar de natuur en gebruikt ijskristallen, schimmelculturen of een toevallige formatie van waterdruppels op een raam. Deze organische structuren door Van der Graaf waargenomen en gebruikt in zijn werken. Hij vergroot ze, gebruikt slechts maar een kleur en gebruikt heldere vlakken. Zo word er een beeld gecreëerd, waarin je ziet waar de juiste balans is tussen vorm en restvorm en de verhouding tot de rest van de ruimte. Hij maakt schilderijen en prenten, maar zijn werk is soms ook te zien op gigantische muurschilderingen. Ze zijn vreemd, abstract en puur maar ogen als vage bekenden.

Mijn mening:

Helaas is de tentoonstelling alweer afgelopen, maar ik had graag wat van zijn werk willen zien in het echt. Ik ben dan ook vooral benieuwd naar de groottes die er zijn. Wat ik van deze kunstenaar erg leuk vind is dat hij als uitgangspunt natuur gebruikt. Iets wat mijzelf ook altijd erg aantrekt. En wat daar natuurlijk erg leuk aan is is dat we gaan beginnen met het thema natuur. Deze kunstenaar is hierdoor ook een inspiratie bron voor mij geworden. Het artikel sprak mij aan omdat ik de afbeelding lekker strak vond en ik had er niet achter verwacht dat hij de natuur gebruikt in zijn werk. Ik hou van weinig kleur en ’de kunst van het weglaten’ hierdoor viel het artikel mij ook op en wou ik er meer over weten.
Ik ga in de toekomst zeker kijken of er nog ergens een expositie over deze man te vinden is, hopelijk in de buurt.

donderdag 19 november 2009

Visiestuk

Wat heb ik in de afgelopen tijd aan kunst ervaren?
Natuurlijk was ik al wat bekend met kunst, maar eigenlijk nog best wel oppervlakkig. Tijdens mijn vorige opleiding (grafisch vormgeving) heb ik ook twee jaar kunstgeschiedenis gehad. Ik kende dus al wel wat. Toch was het allemaal een beetje verwaterd doordat ik de laatste twee jaar jammer genoeg geen kunstgeschiedenis meer kreeg. Na deze opleiding heb ik een jaar HBO gedaan in Enschede (Kunst en Techniek) hier had ik 3 uur in de week kunstgeschiedenis van een leraar die ontzettend boeiend kon vertellen erover.
Toch moet ik zeggen dat mijn kijk op kunst toch wel veranderd is sinds ik hier op school zit. Ik stel me meer open en probeer te zoeken naar wat de kunstenaar probeert uit te beelden. En ik laat het allemaal wat meer gebeuren, in plaats gelijk mijn oordeel er over te hebben.


Wat is mijn ontwikkeling?
2D
Ik tekende en schilder vanaf jongs af aan. Ik heb veel verschillende materialen gebruikt en geprobeerd. Voordat ik met deze opleiding begon was het toch allemaal wel weer een tijdje geleden dat ik iets had gemaakt. Rinke heeft alles weer opgehaald en het gaat nu weer aardig. De dingen die ik maak zijn gelukkig ook goed. Al is mijn eigen stijl al wel sterk aanwezig, hopelijk pakt dat goed uit.

3D
Hier ben ik wat minder mee bekend. Ik heb tijdens mijn vorige opleiding in de eerste twee jaar wel wat moeten maken qua 3d, maar daarna niets meer. Erg fijn was dat we aan het begin van deze opleiding een werkplaats cursus kregen. Zo zie je gelijk dat er zoveel mogelijk is met de machines en je weet dan ook hoe ze werken. Ook krijg je verschillende materialen in handen en doordat je wat maakt zie je gelijk wat het doet.

4D
Eigenlijk kende ik alles al wat hier verteld werd, weer mede door mijn vorige opleiding. Ik heb veel te maken gehad met fotografie en het bewerken van foto’s. Photoshop was voor mij daarom ook geen probleem.

Kunstgeschiedenis
Hier wist ik natuurlijk al het een en ander van. Maar nu werd de Griekse oudheid behandeld en die had ik dan juist amper gehad. Of er werd er snel doorheen ‘gefietst’. Best jammer namelijk je kan er veel van leren of (onbewust) misschien wel door laten inspireren. Peter geeft een mooie heldere uitleg, vaak met voorbeelden. Het is alleen soms wat lastig alle Griekse namen te onthouden en soms zijn er wat veel, stampen dus.

Portfolio
In het begin dacht ik ‘nee, ik wil echt niet een blog bij houden.’ Maar nu vind ik het eigenlijk hartstikke leuk. En ik merk dat ik hem toch nog wel aardig bijhoud. Ook het thuisfront kijk zo mee naar wat ik doe, maak en beleef. Leuk!

Vakdidactiek
Dit vak kende ik totaal nog niet. Erg leuk, maar vooral erg leerzaam waren de lesjes die we moesten geven. Hier in gebeurde altijd wel iets goeds of juist fout waarvan je van kon leren. Of je zag het al gelijk tijdens het lesje of het werd naderhand nog even verteld. Nu alles goed toepassen tijdens de stage.
Filosofie
Ik vind het op zich hartstikke interessant, maar het zou denk ik nooit mijn manier van denken worden. Het lezen van het boek ‘De wereld van Sofie’ is erg leuk, hier leer je op een makkelijke manier filosofie.

Is dit voldoende?
Natuurlijk niet, ik sta nog maar net met de wortels in de grond en heb nog vier jaar te gaan. Ik heb erg veel zin om op stage te gaan, hier ga je echt zien hoe alles er aan toe gaat. En ik ben dan ook benieuwd naar de reacties van leerlingen en hoe zullen ze tegen mij aankijken? Ik zou bij 2D wat meer vrijheid willen krijgen, maar dat nog even niet omdat we nog met de beginselen bezig zijn; naar de waarneming. Bij 3D zou ik graag iets willen maken wat ook daadwerkelijk een functie heeft of iets waar ik wat aan heb. Je moet nu namelijk vier ladders maken en ik zou niet weten wat ik er uiteindelijk mee moet. Omdat ik ze tot nu toe niet mooi of interessant vind.

Wat wil ik nog meer?
Ik gaf al een beetje aan wat ik nog meer wil leren. Vooral didactiek wil ik meer van leren, ik zou het liefst zo snel als kan zelfstandig voor de klas willen staan en leerlingen enthousiast maken. Maar zo werkt dat helaas niet. Verder zou ik graag iets met keramiek willen maken, met voorkeur glas. Ik vind glas namelijk prachtig, sierlijk, statig maar soms ook niets van dat. En vooral breekbaar natuurlijk waardoor je het goed en voorzichtig behandeld.